Clare Cassandra - "Miasto popiołów"

źródło: Nocni Łowcy Wiki

Cassandra Clare

Miasto popiołów

(City of Ashes. The Mortal Instruments)

tł. Anna Reszka

MAG 2013

s. 416

978-83-7480-377-9

Cena: 35,00 zł

Wyzwania:

+ Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+ 3 cm)

+ 52 książki

Ocena: 7/10

~*~

Clary Fray chciałaby, żeby jej życie znowu stało się normalne. Ale czy cokolwiek może takie być, skoro dziewczyna jest Nocnym Łowcą zabijającym demony, jej matka została magicznie wprowadzona w stan śpiączki, a ona sama nagle zaczyna widzieć mieszkańców Podziemnego Świata – wilkołaki, wampiry, wróżki…

 ~*~

Miasto popiołów to druga część rozchwytywanej przez młodych czytelników serii Dary Anioła autorstwa Cassandry Clare. Tutaj pisałam trochę o serialu i o pierwszej części tej serii, czyli o Mieście kości, która ku mojemu rozczarowaniu nie spełniła pokładanych przeze mnie nadziei. Co w drugiej części się dzieje z Clary i jej nowo poznanymi znajomymi?

Po odkryciu przez Clary świata cieni, próbuje się w nim odnaleźć jako Nocny Łowca, co nie jest takie proste dla dziewczyny, która przez całe swoje życie myślała, że demony, wróżki, wampiry i wilkołaki istnieją tylko w filmach i na kartkach książek. Oprócz tego musi pogodzić się z prawdą o swoim pochodzeniu oraz z uczuciem, jakie wzbudził w niej Jace, a także znaleźć sposób na przywrócenie do życia swojej matki po tym, jak Valentine ją porwał. A żeby nie było mało zmartwień Clary nie udaje się uchronić Simona – swojego przyjaciela – przed światem cieni, a Valentine postanawia wykorzystać w wojnie przeciw Clave ukradzione Dary Anioła i… demony. Jak dziewczyna poradzi sobie z tymi wyzwaniami dowiecie się sięgając po drugą część Darów, czyli Miasto popiołów.

W tej części dzieje się zdecydowanie więcej niż w Mieście kości, co dla mnie jest niewątpliwie dużym plusem: nie ma czasu na myślenie i przetwarzanie tego, co się przed momentem wydarzyło. Liczy się tylko to, co będzie dalej. I nie ukrywam, że bohaterowie mniej mnie irytowali niż w pierwszej części Darów. Przy tym tomie także częściej mocniej biło moje serce: trudno mi było patrzeć na sercowe rozterki Clary, Simona i Jace’a. Nikomu nie życzyłabym tego, co autorka im „zaserwowała”, ALE dzięki temu nie powieliła ona pewnych schematów tylko wykreowała coś swojego, stworzyła jakby nową drogę [SPOILER: W dalszym ciągu nie wierzę, że Jace jest bratem Clary i dalej mam nadzieję, że jednak będą razem KONIEC]. Poza tym dalej jestem zauroczona Magnusem i chyba raczej się to nie zmieni.

Co mogę napisać więcej o Mieście popiołów? Wciągnął mnie on równie mocno jak Miasto kości, jest napisane prostym i zrozumiałym językiem i w przeciwieństwie do pierwszej części zrobił na mnie naprawdę dobre wrażenie. Jestem szalenie ciekawa jak potoczą się dalsze losy Nocnych Łowców oraz ich podziemnych przyjaciół. No i czy moje ciche nadzieje się ziszczą. Pozostaje mi trzymać kciuki i zabrać się za kolejną część, czyli Miasto szkła. Oby autorka mnie nie zawiodła!

~*~

Uczuć nie można wyłączyć jak światła. Zwłaszcza jeśli jest się rodzicem. [1]

Niektórych rzeczy nigdy się nie zapomina. [2]

Każdy z nas ma wybór. Nikt nie ma prawa nam go odbierać. Nawet z miłości. [3]

~*~

W serii Dary Anioła ukazały się:

Miasto kości // Miasto popiołów // Miasto szkła // Miasto upadłych aniołów // Miasto zagubionych dusz // Miasto niebiańskiego ognia

___

[1] Cassandra Clare, Miasto popiołów, Warszawa 2013, s. 31-32. (ebook)

[2] Tamże, s. 42.

[3] Tamże, s. 139.